nawet kiedy
oddychać przestanę
zakopią mnie
spalą rozrzucą ptakom
nawet wtedy
w przyrodzie zostaną
moje myśli nieubłagane
twoje słowa
co stały się moją skałą
kiedy rozjadą się już do swoich domów
i moje ramię
podejrzanie zbyt blisko twojego
nie mam odwagi
a może nie mam serca
ubierać jęku w słowa
zamiast krzyczeć
opuszczam głowę
otwieram szeroko oczy
i milczę
nie swoim głosem
głębiej
poznaję twoje ciało
uczę się go palcami
wargami
smakuję twoją skórę
dreszczem
gdy stracę już wszystkie zmysły
poznaję cię
na wylot
mogę
godzinami patrzeć
wyłącznie na twoja rękę
ta ręka mnie trzyma
gdy tonę
ta ręka wyobrażona
wspólnota
zamyka mnie w swojej dłoni
na świat
trzeba mieć otwarte ciało
żeby łaknąć
wiedzy
i
poznania
czytać w ciele
nie bić się z nim
nie zapędzać się
nie zacietrzewić
gdy się ścierają (p)oglądy naskórki
gdy burzy się krew
nie tkwić
niespełna ciała
niespełna mnie
pierwsza lekcja tęsknoty
z uśmiechem na twarzy
i ze spuszczonym wzrokiem
pierwsze spojrzenia w bok
pierwsze sprawdzanie
czy w lustrze jeszcze widać moje odbicie
pierwsze dość
pierwsze wmawianie
i wymawinie
pierwsze z pierwsze bez
pierwsze czego ty pragniesz
pierwsze spokoje
dziwnie niepokojące
pierwsze znowu kolejne
pierwsze tak jak poprzednio
wschody zachody zakłopotania
pierwsze widzenia naprawdę
pierwsza lekcja tęsknoty
ostatnia pierwsza
histe-ryki
ero-tyki
łzy
pot
u-niesienia
sama wysyłam
zawiadomienie
o niepopełninym przestępstwie
żałuję
za grzechy
w snach
w bezsenne noce
wszystkie niedoniesione
listy
zakupy
dzieci
najlepiej wychodzą mi porównania
i słowa poskręcane
jak jelito cienkie
dawniej
wolniej
mniej więcej
i bez przesady
